مواد لازم :
یک لیوان آب جوشیده شده ولرم
یک قاشق غذا خوری روغن مایع ( ترجیحا روغن آفتابگردان )
یک قاشق غذا خوری شکر یا عسل ( اگر تجربه اولتان است از شکر استفاده کنید ) ( با عسل گرده کوچکی درست کرده و مجزا بپزید تا معیار دستتان بیاید ) تجربه شخصی من همیشه با شکری که پودر شده و آرد شکر شده بهتر جواب داده پیشنهاد می کنم همیشه مقداری آرد شکر تهیه و در دسترس داشته باشید منظورم همان شکر سفید است که در آسیاب ریخته و آسیاب شده است
یک قاشق چای خوری نمک
2 قاشق چای خوری خمیر مایه
2 لیوان پر آرد ( می توانید از ترکیب یک لیوان آرد معمولی و یک لیوان آرد غنی شده استفاده کنید )
پیشنهاد می کنم برای بار اول همان آرد 000 سه صفر را بکار ببرید برای تجربه های بعدی از آردی که در فروشگا ه های مواد شیرینی پزی ارائه می شود هم می توانید استفاده کنید که هم کیفیتش بهتر از آرد نانوایی هاست و هم ذرات یک نواختی دارد .
همیشه قبل از استفاده از آرد آن را با الک خانه ریز غربال کنید .
طرز تهیه :
نیم ساعت قبل از شروع پخت در ظرف دهان گشادی آب گرم را با خمیر مایه حسابی مخلوط کنید تا خمیر مایه در آن حل شود .
سپس روغن و شکر را به آن اضافه کرده و حساب مخلوط کنید . یک لیوان از 2 لیوان آرد را اضافه کرده و نمک را هم علاوه کرده و حسابی مخلوط را هم زده تا تمامی مخلوط خیس خورده شود دقت کنید کل آرد باید نمور بشود .
درب ظرف را با پارچه حوله ای یا سلفون حسابی کیپ کرده و می گذاریم نیم ساعت در دمای معمولی ( 25 درجه تا 30) بماند .
اگر درست عمل کرده باشید و صد البته خمیر مایه تان خوب باشو تاریخ گذشته و غیرفعال نباشد بعد از نیم ساعت در سطح خمیر باید حباب های کوچکی ببیند که نشان از اثر خمیر مایه دارد . ( اگر نشد که چاره ای ندارید محصولتان نان فطیر خواهد شد که به جای خودش خوشمزه است )
لیوان آرد بعدی را به مخلوط اضافه کرده و مخلوط می کنیم . یک مقدار از آرد را ته لیوان نگه دارید اگر مخلوط زیادی شل بود به آن اضافه کنید .
نوبت ورزیدن خمیر رسیده در سطح صافی ( ترجیحا چوبی ) مقداری آرد پخش کرده و خمیر را 2 دستی ورز می دهیم تا صاف شده کرویش کرد .از نشانه های خوب ورز دادن صاف شدن سطح و حلت نرم خمیر است طوری که با فشار بسیار آرام انگشت حفره نشده و فرو رفتگی را پرکند .
(خمیر حوالی 7 تا 8 دقیقه ای ورز می خواهد آن را گرد کرده از داخل تا کرده و دوباره گرد می کنیم . اگر تجربه اولتان است بروید نانوایی بربری و نحوه چوله گرفتن کارگر آنجا را که از پاتیل خمیر ورآمده تکه ای خمیر جدا کرده د وزن می کندو سپس گرد ببینید موضوع دستتان می آید )
هنگام ورز دادن اگر عاشق هستید ( حالا هر چیزی ! بهتر که عاشق آشپزی باشید یا به عشق فرزند و همسر و … حتی دختر و پسر همسایه کوچه پایینی )
به خمیرتان عشق بورزید و به آن عشق تزریق کنید ( مطمئنا این جملات برای کسانی که هنر آشپزی برایشان مفهومی ندارد و صرفا بلع یا سد جوع می کنند مفهومی ندارد )
در ته طرف دهان گشادی مقداری آرد ریخته و گرده خمیر را در آن می گذاریم دوباره رویش را سلفون کشیده و در جای گرمی توقف می دهیم ( مانند بالای اجاق کنار گاز آشپزخانه اگر در طبیعت بودید اجباره در داخل پتویی ظرف را بگذارید ) حوالی 30 تا 45 دقیقه بعد خمیرتان پف کرده و تقریبا به 2 برابر حجم اولیه خواهد رسید . اگر محیط سرد بود به زمان بیشتری نیاز خواهید داشت .
خمیر را درآورده و به میزان لازم مطابق با ظرفی که در فر میگذاریم پهنش کرده و در ظرف قرار می دهیم.
قالب نان را در فری را که حوالی 350 درجه فارنهایت از قبل گرمش کرده ایم در پنجره وسط قرار داده و حوالی 30 تا 40 دقیقه توقف می دهیم .
به بوی پخت توجه کنید وقتی خمیر بریان شده و نان می پزد رایحه آن پخش شده و بسیار دل انگیز است
طرف را از فر درآورده نان را از قالب خارج نموده و بگذارید حرارتش از دست برود سپس برش داده و نوش جان کنید .
پیشنهاد می کنم بر یک برش از آن مقداری کره مالیده در تستر تست کرده و با یک قاشق عسل صبحانه نوش جان کنید ، هرچند این نان برای ساندویچها و .. نیز مورد استفاده می تواند باشد .
نوش جان